به گزارش خبرنگار پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، سیداحمد محیططباطبایی مدرس دانشگاه و مشاور رئیس پژوهشگاه میراثفرهنگی کشور درباره طرح انتقال پایتخت یا انتقال مرکز سیاسی- اداری از منظر تجربه تاریخی و میراثفرهنگی و طبیعی به ارایه توضیحاتی پرداخت و گفت: واضح و بدیهی است که تهران نه بر اساس میل شخصی، قومی و سیاسی بلکه بر اساس جبر طبیعی، اقلیمی و فرهنگی پایتخت شد و تجربه چند ۱۰ هزار ساله ما را به آنجایی رساند که تهران پایتخت شد.
این فعال میراثفرهنگی کشور ادامه داد: تهران پایتخت است به این دلیل که بهترین اقلیم و موقعیت ارتباطی تاریخی و بهترین ظرفیت ممکنه را دارد. آنقدر ظرفیت تهران بالا بوده که با وجود تمامی خطاها، مسائل و سیاستهای خطایی که در طی ۲۰۰ سال اخیری که ما در موضوعات محیطیزیستی، صنعتی و فرهنگی داشتیم، هنوز تهران ظرفیت حیاتی دارد.
محیططباطبایی مشکلات آلودگی هوا و بحران آب را مشکلی عمومی برای تمامی شهرهای کشور و به دلیل بیتدبیری و عدم توجه به تجربیات تاریخی طبیعی ایران عنوان کرد و گفت: در همین چند سال گذشته سایر کلانشهرهای یک میلیون و دو میلیونی با ورود به فصل سرما، آلودگی هوا در آنها به بالای خط قرمز می رود در حالیکه این مشکل در تهران که این تعداد جمعیت را دارد چند سالی است که ایجاد شده است و اینها نشان از ظرفیت بالای تهران دارد.
وی همچنین خاطرنشان کرد: یادمان نرود که زلزله که یکی از مباحث مطرح شده برای انتقال پایتخت مطرح شده در تمامی مناطق کشور وجود دارد. تمامی مناطقی که ما میتوانیم در آن زندگی کنیم جایی است که آب دارد، آب هم بر روی گسلهاست و گسل هم عامل زلزله است.
محیططباطبایی تصریح کرد: ما ایرانیان با کمک تجربه تاریخی خود سالهای سال در کنار گسلهای زلزله که در اکثر مناطق کشور که زندگی در آنها جریان دارد زندگی کردهایم.
مشاور پژوهشگاه میراثفرهنگی کشور با یادآوری این مطلب که در ایران جایی که گسل زلزله وجود ندارد وسط کویر لوت و دشت نمک است؛ یعنی جاهایی که امکان حیات در آنها وجود ندارد، گفت: تمام کشور به ویژه شمالغرب روی خط زلزله است. زلزله عاملی برای اینکه در تهران زندگی کنیم یا نه؟، نیست. بلکه زلزله و گسل، یادآور چگونه زندگی کردن در کنار این رخدادهای طبیعی است.
وی ادامه داد: یادمان نرود که رودخانه زایندهرود را با این بهانهها که میخواهند صنایع را توسعه بدهند، خشک کردند. یادمان نرود که خشک شدن رودخانهها نه فقط خشک شدن رودخانه که سبب تغییر اکوسیستم، طبعیت و در نهایت فرهنگ شده است و با این مشکلات است که بحران ها ایجاد شدند. متاسفانه شاهدیم که وقتی می خواهد راه حلی هم برای این مشکلات ایجاد شود این نکات ارایه می شود که باید باید لوله بیندازیم و آب را با لوله به اصفهان منتقل کنیم! شهری که سالیان سال با زاینده رود، زنده بود.
این فعال میراث فرهنگی کشور همچنین گفت: نگاهی به طرفیت های تاریخی کشورما ایران نشان می دهد که ما ایرانیان سالیان دور در همین سرزمین خشک و نیمه خشک و با همین ظرفیت ها و مشکلاتی همچون زلزله سالیان سال با بهترین تمدن ها زندگی کردیم.
وی افزود: اینکه برخی میخواهند با تبعیت از دیگر کشورها، پایتخت را تغییر دهند تنها به این دلیل که مشکلاتی را در طی سالیان برای آن ایجاد کرده اند و در مورد حل مشکلات، تدبیر نمیکنند به این دلیل است که یادشان رفته که در چه سرزمینی زندگی می کنند.
محیططباطبایی با انتقاد از اینکه چرا باید طراحی شهرها و اصولا طراحی و برنامهریزی برای شهرها در اتاقهای دربسته و بدون حضور صاحبنظران باشد، گفت: تجربه تاریخی این چند سال و سالیان دور به ما نشان میدهد که در چندین مورد بیتدبیری کردیم.
وی در بیان بیتدبیری سالهای گذشته، اعلام کرد: اولا تمام نقاط قابل زیست در ایران، نقاطی هستند که سالهای سال وجود داشتند و ما تنها کاری که در سالیان گذشته انجام دادیم این بود که ۲۰۰ هزار نقطه قابل سکونت و زندگی را به ۱۴۰ هزار نقطه کاهش دادیم و متاسفانه همینطور هم ادامه میدهیم.
بهرهمندی از تجربه تاریخی ایرانیان در مدیریت آب
این فعال میراثفرهنگی ادامه داد: مدیریت آب تجربه تاریخی ما است. چنان کردیم که امروزه مهاجرتهایی بر اساس مدیریت ما در سطوح آب به وجود آمد. مدیریت ناصحیح آب موجب شد تا ساکنان شهرهایجنوبی کشور به مناطق دیگر مهاجرت کنند، جمعیت در مناطق مهاجرپذیر افزایش پیدا کرد و به دنبال آن نیز قیمت زمین بالا رفت. قطعا مدیریت بدون توجه به فرهنگ و زیرساختهای طبیعی این عوارض و بحرانها را به دنبال دارد.
محیط طباطبایی گفت: آنقدر در مصرف آب بی تدبیری انجام شد که باعث شدیم زمینفرونشست پیدا کند. زیرا طبیعت را کنار گذاشتیم. به همین علت بر اساس تجربه تاریخی و فرهنگی، تهران تنها گزینه ممکن به عنوان پایتخت است.
وی خاطرنشان کرد: فراموش نکنیم ایجاد پایتختهای فرهنگی، صنعتی، سیاسی، هنری و امثالهم که نمونه آن در برخی از کشورها نیز وجود دارد جدای از بحران هایی است که ما در تهران به وجود آوردهایم.
این فعال میراث فرهنگی گفت: آنچه که باعث می شود تهران مکانی مناسب برای زندگی باشد با وجود امکانات و شرایط، فرهنگ است. به همین دلیل معتقدم که فاصله فرهنگی تهران با سایر شهرها است که سبب می شود تا مهاجرت به این شهر، رخ دهد.
وی همچنین اعلام کرد: متاسفانه کشوری شدهایم که کمتر به تجربههای تاریخی اهمیت میدهیم و قطعا سرزمینی که تجربههای تاریخی را نادیده میگیرد دچار بحران و خطا میشود.
نظر شما